Van dagopvang naar noodopvang

We hebben een weekje vakantie en dus gaat Vanna even mee naar de dagopvang van mijn vader. Hij heeft er al het een en ander verteld over Vanna en Hulphond en iedereen is er dus nieuwsgierig geworden. Vakantie is een uitgelezen gelegenheid om Vanna er dan even te showen. De dames (mijn vader is de enige man) van de dagopvang vinden het geweldig en vragen honderduit. We krijgen koffie en Vanna kan dus even lekker rustig rond kijken en gaan liggen. Helaas ontdekt manlief opeens poep onder zijn stoel. Niet van Vanna blijkt even later, het zit onder zijn (wandel)schoen met profielzolen. Gelukkig zijn we helemaal voorbereid op ongelukjes van Vanna en dus zijn er genoeg schoonmaakmiddelen voorhanden om ook zijn schoen schoon te maken. Hij verdwijnt snel naar buiten, terwijl ik gezellig met Vanna koffie blijf drinken en alle vragen beantwoord.
Natuurlijk moet er ook even geaaid worden. Het is niet onze gewoonte om haar veel door vreemden te laten aanhalen, maar vandaag maakten we een uitzondering. Vanna zelf was helemaal rustig en liet zich niet gek maken. Deze hoogbejaarde dames  vonden het een welkome afwisseling van hun normale bezigheden op de dagopvang. We  hebben beloofd nog een keer terug te komen als Vanna wat groter is.

's Middags even naar de kinderboerderij waar het op een doordeweekse dag veel rustiger is dan op een zonnige zondag. Veel meer geschikt om Vanna even rustig te laten wennen aan de beesten die er rondlopen. Het gaat dan ook veel beter dan de vorige keer dat we er waren. Zo goed dat we haar zelfs even op een wipkip zetten. Ze vindt het best en laat zich maar wat graag belonen.

's Avonds  passen we een paar uurtjes op een collega-hulphondje, weekje jonger en gitzwart. Zijn baasjes hadden kaartjes voor het theater hier in het dorp, gekocht voordat hun pup in beeld was, en durfden hem niet zo goed mee te nemen. Helemaal niet omdat hondjes hier ook niet zo gewaardeerd worden. Geen punt. Wij vinden het voor beiden een prima oefening en dus is Vigos erg welkom. Ze vinden elkaar wel erg interessant en blijven dus beiden aan de lijn, eerst elk bij hun eigen baasje onder het genot van een kopje koffie en later nemen we elk een pup onder onze hoede. Met een lekker kauwstaafje blijven ze ook rustig, terwijl ze elkaar kunnen zien. Nog later zetten we Vigos even in de bench zodat hij even rustig wat kan slapen. Zodra hij wakker is, gaan we met beide hondjes snel naar buiten. Elk aan een kant van de straat. Tijd voor een plasje en misschien wel meer. Het is maar goed dat het al donker is, ik denk dat zo'n zwart-witte combi het wel hele hoge ogen gooit en 2 van die knuffelpups die niet geaaid mogen betekent wel erg veel verleiding voor de mensen die we onderweg tegenkomen. We zijn de hoek van de straat nog niet om, of we zien de auto van Vigos' baasjes aankomen. Dat wordt een kort wandelingetje dus, maar het plasje is gedaan. Even napraten nog en het lijkt erop dat Vanna er een vast vriendje bij heeft.