Spreekbeurt

Enkele weken geleden vond ik een leuk mailtje in mijn mailbox van een meisje dat graag een spreekbeurt over een blindengeleidehond wilde doen. Via ons blog over Ginny had ze gezien dat wij af en toe wel eens aanwezig waren bij een spreekbeurt en ze vroeg zich af of wij iemand kenden die bij haar in de buurt woonde en op haar school zou willen komen. Mocht ook een hulphond zijn, want ze dacht dat dat niet zoveel verschil zou maken. Helaas kennen wij niemand met een geleidehondenpup.

Nu wil het toeval dat wij zelf wel in de buurt wonen, maar ja een hulphond is natuurlijk geen geleidehond en er zijn toch wel wat verschillen.
Om er maar een paar te noemen:
Een geleidehondenpup leert bv (met mate) trekken aan de lijn . Dat is belangrijk om zijn toekomstige baasje te kunnen meenemen. Een hulphond mag dat absoluut NIET leren, want dat is gevaarlijk voor mensen in een rolstoel.
Een geleidehond moet op een vaste plaats in huis zijn rust nemen en zijn staart tegen zich aanleggen zodat zijn baasje weet waar hij is en niet over hem kan struikelen. Een hulphond mag overal liggen, bij voorkeur in de buurt van zijn baasje omdat hij op elk moment om hulp gevraagd kan worden.
Een geleidehond is alleen aan het werk als hij zijn tuig aan heeft. Een hulphond staat als het ware altijd in de 'stand-by'.

Best wel wezenlijke verschillen dus en ik heb er maar een mailtje aan gewaagd, met de opmerking dat ik best met Vanna op school zou willen komen, als zij die verschillen geen bezwaar vond..

Het resultaat? Een spreekbeurt over hulphonden!
Een keurig mailtje met plattegrond waar ik moest zijn en waar ik de auto kon parkeren vooraf, 2 avonden voor de spreekbeurt een telefoontje dat ik haar kan bellen als ik voor de school sta, zodat zij mij op kan halen en ik niet hoef te zoeken naar de klas. Kortom, keurig geregeld allemaal!
Een heel aandachtige en enthousiaste klas met veel vragen en een pup die vast geen fotomodel gaat worden :-).

Na afloop van de spreekbeurt wilde de hele klas Vanna op de foto en met al die mobieltjes van tegenwoordig, werd dat een heel gedrang en geflits. Vanna werd er nogal tegendraads van.

Als dank kreeg Vanna een zakje met heerlijke hondensnacks en ik een bos rozen.
Niet nodig, wel erg leuk.
De klas is nu bovendien bezig om mobieltjes en cartridges te verzamelen, dus ook Hulphond krijgt nog wat!

Vanna heeft zich de rozen wel min of meer toegeëigend. Ze vindt ze erg lekker :-(.
Zowel de groene als de gele blaadjes....
Gemengde boeketten laat ze gelukkig wel keurig met rust. Misschien moeten we onszelf de komende weken wat vaker een bosje rozen cadeau doen. Als training.....